Zmiany w treści normy dotyczącej rękawic ochronnych zabezpieczających przed substancjami chemicznymi – EN ISO 374-1:2016
Rękawice ochronne zabezpieczające przed substancjami chemicznymi muszą spełniać wymagania normy europejskiej EN ISO 374-1. W treści tej normy wprowadzono zasadnicze zmiany dotyczące certyfikacji.
Część 1 (terminologia i wymagania dotyczące skuteczności ochrony przed zagrożeniem chemicznym) zawiera istotne modyfikacje:
- Zwiększenie liczby testowanych substancji chemicznych z 12 do 18
- Usunięcie symbolu zlewki w przypadku „wodoodpornych rękawic ochronnych zabezpieczających w niewielkim stopniu przed zagrożeniami chemicznymi”
- Podział rękawic na typy A, B i C
- Zmiana oznaczeń na produkcie: Piktogram kolby Erlenmeyera z różną liczbą liter w przypadku testowanych substancji chemicznych w zależności od typu
Nowy sposób oznaczania rękawic ochronnych:
Odporność na przenikanie typu A: przy co najmniej 6 badanych substancjach chemicznych, przez co najmniej 30 minut każda.
Odporność na przenikanie typu B: przy co najmniej 3 badanych substancjach chemicznych, przez co najmniej 30 minut każda.
Odporność na przenikanie typu C: przy co najmniej 1 badanej substancji chemicznej, przez co najmniej 10 minut każda.
Zwiększenie liczby testowanych substancji chemicznych: Zgodnie z nowym brzmieniem normy katalog testowy został rozszerzony.
Nadal przywiązujemy bardzo duże znaczenie do wskazówek udzielanych przez producentów dotyczących zakresu zastosowania. Konkretne potrzeby w zakresie ochrony muszą zostać określone w ramach oceny ryzyka rzeczywistych działań w miejscu pracy i z uwzględnieniem szczególnych warunków zastosowania. Użytkownik lub odpowiedzialny ekspert w zakresie bezpieczeństwa w miejscu pracy powinien określić indywidualne wymagania oraz uzyskać od producenta informacje na temat konkretnych właściwości rękawic ochronnych i ich skuteczności. uvex Chemical Expert System to wielojęzyczna platforma internetowa, która umożliwia uzyskanie informacji na temat indywidualnych czasów przenikania. Dodatkowo doświadczeni pracownicy na miejscu oraz w centrum kompetencji uvex dla rękawic ochronnych w Lüneburgu z przyjemnością odpowiedzą na wszystkie pytania dotyczące rękawic ochronnych zabezpieczających przed zagrożeniami chemicznymi.
DIN EN 388:2003 – Rękawice chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi
Europejska norma DIN EN 388:2003 opisuje wymagania dotyczące rękawic ochronnych zabezpieczających przed zagrożeniami mechanicznymi podczas wykonywania pracy oraz ich metody badań i oznaczenia. Określone metody badań można również stosować w przypadku ochraniaczy na ramiona (tj. części odzieży ochronnej, które nie są trwale przymocowane do rękawic ani odzieży ochronnej).
Podobnie jak wyniki testów, rękawice ochronne są klasyfikowane na podstawie poziomu wydajności w odniesieniu do każdego z poszczególnych zagrożeń mechanicznych. Odpowiednie wartości (cyfry od 0 do 5, przy czym 4 lub 5 odpowiadają wartości najwyższej) można odczytać obok piktogramu rękawicy.
Zagrożenia mechaniczne i obciążenia oraz odpowiednio ich metody badań zostały określone w normie DIN EN 388:2003 w następujący sposób:
- Odporność na ścieranie:
W celu sprawdzenia odporności rękawicy na ścieranie materiał poddaje się działaniu papieru ściernego pod ciśnieniem. Liczba cykli potrzebnych do wytarcia otworu w materiale służy jako wartość referencyjna.
(Najwyższy poziom wydajności: 4 = 8000 cykli) - Odporność na przecięcie:
W celu sprawdzenia odporności rękawicy ochronnej na przecięcie stosuje się obrotowy nóż tarczowy, który przecina rękawicę ze stałą prędkością. Jako wartość referencyjna służy porównanie z materiałem referencyjnym i wynikający z tego wskaźnik.
(Najwyższy poziom wydajności: 5 = wskaźnik 20) - Odporność na rozdarcie:
Aby sprawdzić wytrzymałość na rozdarcie, materiał rękawicy ochronnej jest najpierw nadcinany. Wartość referencyjną stanowi siła wymagana do zerwania materiału.
(Najwyższy poziom wydajności: 4 = 75 N) - Odporność na przecięcie:
W celu sprawdzenia odporności na przebicie rękawica jest przebijana gwoździem (o określonym wymiarze). Siła użyta w tym celu służy jako wartość referencyjna.
(Najwyższy poziom wydajności: 4 = 150 N)
| POZIOM WYDAJNOŚCI | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
|---|---|---|---|---|---|
| Wskaźnik | ≥ 1,2 | ≥ 2,5 | ≥ 5 | ≥ 10 | ≥ 20 |
EN 388:2016 – Zmiana normy dot. rękawic chroniących przed zagrożeniami mechanicznymi
Klasyfikacja stopnia ochrony rękawic odpornych na przecięcia była w Europie dotychczas przeprowadzana zgodnie z normą DIN EN 388:2003. Ciągły rozwój materiałów technicznych – tak zwanych wysokowydajnych włókien – zrodził konieczność dostosowania testów i klasyfikacji nowo wdrożonych produktów w normie DIN EN 388:2016.
Metody badań zgodnie z normą EN 388:2016/ISO 13997
- Dotyczą rękawic odpornych na przecięcia, których materiały tępią ostrze (np. włókna szklane i stalowe).
- Dodatkowa metoda badania zgodna z normą ISO 13997: Określenie trwałości rękawicy względem przedmiotu o ostrych krawędziach w przypadku jednokrotnego kontaktu przy przyłożeniu większego nakładu siły.
- W tym celu długie, proste ostrze przesuwa się jeden raz nad testowanym obiektem. Ustalana jest przy tym minimalna siła potrzebna do przecięcia testowanego obiektu na długości 20 milimetrów.
- Wynik podaje się w niutonach (N) i przypisuje odpowiedniej klasie ochrony przed przecięciem.
| POZIOM WYDAJNOŚCI | A | B | C | D | E | F |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Wartość w niutonach | ≥ 2 | ≥ 5 | ≥ 10 | ≥ 15 | ≥ 22 | ≥ 30 |
DIN EN 407 – Rękawice chroniące przed zagrożeniami termicznymi (gorąco i/lub ogień)
Europejska norma DIN EN 407 reguluje minimalne wymagania dotyczące rękawic ochronnych i określone metody ich badań w odniesieniu do zagrożeń termicznych. Rękawice ochronne, które posiadają certyfikat zgodności z tą normą, chronią użytkownika na przykład przed ciepłem kontaktowym, promieniowaniem cieplnym i niewielkimi rozpryskami stopionego metalu.
Jednak nie dotyczy to szczególnych zastosowań rękawic chroniących przed gorącem, takich jak gaszenie pożarów czy spawanie. Zgodnie z normą DIN EN 407 rękawice chroniące przed gorącem powinny spełniać następujące wymagania:
- właściwości trudnopalne, ew. trudne rozprzestrzenianie się płomienia
- niska wymiana ciepła (efekt ochronny przed promieniowaniem, konwekcją i ciepłem kontaktowym)
- wysoka odporność na temperaturę
Zgodnie z normą DIN EN 407 rękawice ochronne są klasyfikowane i testowane według następujących kryteriów:
- Ochrona przed zapaleniem się:
Rękawica ochronna jest wystawiona na działanie płomienia gazowego przez 15 sekund. Następnie mierzy się czas, w którym materiał rękawicy przestanie się palić lub żarzyć.
(Najwyższy poziom wydajności: 4 = czas dopalania 2 s; czas poświaty 5 s) - Ochrona przed ciepłem kontaktowym:
Pomiar temperatury (100–500°C), przed którą zabezpiecza rękawica przez 15 s bez rozgrzania wewnętrznej strony powyżej 10°C.
(Najwyższy poziom wydajności: 4 = +500°C) - Ochrona przed ciepłem konwekcyjnym (stopniowo przenikające ciepło):
Pomiar czasu, w którym rękawica może opóźnić wzrost temperatury powyżej 24°C w swoim wnętrzu, w warunkach przenikania ciepła z otwartego ognia.
(Najwyższy poziom wydajności: 4) - Ochrona przed ciepłem promieniowania:
Rękawica ochronna zostaje wystawiona na działanie promieniowania cieplnego. Pomiar czasu, w którym określona ilość ciepła dotrze do wnętrza rękawicy.
(Najwyższy poziom wydajności: 4 = min. 150 s) - Ochrona przed kroplami stopionych metali:
Pomiar liczby kropli stopionego metalu potrzebnej do zwiększenia temperatury pomiędzy materiałem rękawic a skórą o 40°C.
(Najwyższy poziom wydajności: 4 = ponad 35 kropli) - Ochrona przed stopionym metalem:
Pomiar liczby gramów roztopionego żelaza potrzebnej do uszkodzenia sztucznej skóry z PCW (przyczepionej do wnętrza rękawicy).
(Najwyższy poziom wydajności: 4 = 200 gramów)Na podstawie testów przeprowadzanych zgodnie z normą DIN EN 407 rękawice ochronne są klasyfikowane w odniesieniu do poziomu wydajności względem każdego z poszczególnych zagrożeń cieplnych (cyfry od 1 do 4, przy czym 4 odpowiada wartości najwyższej). Ważne jest, aby rękawica nie stykała się z otwartym ogniem, chyba że spełnia podczas badania odporności ogniowej 3 poziom wydajności.
DIN EN 511 – Rękawice chroniące przed zimnem
Minimalne wymagania dla rękawic ochronnych w zakresie ochrony przed zimnem reguluje norma DIN EN 511. Rękawice posiadające taki certyfikat powinny chronić użytkownika przed zimnem konwekcyjnym (zimno przenikające) oraz zimnem kontaktowym (bezpośredni kontakt).
Podobnie jak w przypadku ochrony przed zagrożeniami termicznymi i mechanicznymi, w odniesieniu do poszczególnych aspektów dotyczących rękawic ochronnych są określane różne poziomy wydajności. Poziomy wydajności oznacza się cyframi od 1 do 4 umieszczonymi obok piktogramu, przy czym 4 odpowiada najwyższemu poziomowi wydajności.
Określenie poziomów wydajności dla rękawic ochronnych zabezpieczających przed zimnem:
- Zimno konwekcyjne:
Pomiar ilości energii potrzebnej do utrzymania temperatury ogrzewanego modelu dłoni (od 30 do 35°C) w rękawicy ochronnej przy stałej temperaturze pomieszczenia. (Obliczanie właściwości termoizolacyjnych na podstawie temperatury modelu dłoni, temperatury pomieszczenia i energii wymaganej do utrzymania temperatury). - Zimno kontaktowe (Metoda testu zgodnie z ISO 5085):
Określenie odporności termicznej rękawic ochronnych za pomocą zimnej i gorącej płyty. Materiał rękawicy umieszczany jest między dwiema płytkami jako izolator, a zmiana gradientu temperatury służy jako wielkość mierzona (porównanie ze wzorcem referencyjnym).
Ponadto rękawicę można przetestować pod kątem nieprzepuszczalności wody zgodnie z normą EN ISO 15383. Wynik testu jest pozytywny, jeśli woda nie przedostanie się do rękawic ochronnych przez dłużej niż 30 minut (brak określonych poziomów wydajności).
Rękawice ochronne, właściwości elektrostatyczne – DIN EN 16350:2014
DIN EN 16350:2014 jest pierwszą normą europejską określającą warunki badań i minimalne wymagania dotyczące właściwości elektrostatycznych rękawic ochronnych stosowanych w obszarach zagrożonych pożarem i wybuchem:
- Rezystancja skrośna musi być niższa niż 1,0 × 108 omów (Rv< 1,0 × 108 Ω).
- Atmosfera testowa: Temperatura powietrza: 23 ±1°C, względna wilgotność powietrza: 25 ±5%.
Ważne! Rękawice ochronne rozpraszające ładunek elektrostatyczny są skuteczne tylko przy uziemieniu użytkownika przez rezystancję mniejszą niż 108 omów.
Nasze produkty podlegają testom zgodnie z normą DIN EN 16350:2014, dlatego są odpowiednie zarówno jako środki ochrony produktu, jak i w miejscu pracy.
Na co powinien zwracać uwagę użytkownik?
Dotychczasowa klasyfikacja odpowiadająca normie DIN EN 1149-1:2006 jest już nieaktualna. Przeprowadzany zgodnie z nią test rezystancji powierzchniowej odzwierciedla jedynie przeniesienie ładunku na powierzchni materiału i nie jest wystarczający do zapewnienia skutecznej ochrony.
Do jakich celów można używać rękawic ochronnych testowanych zgodnie z normą DIN EN 16350:2014?
Rękawice ochronne, które przeszły testy zgodne z normą DIN EN 16350:2014 z wynikiem pozytywnym, mogą być stosowane w obszarach zagrożonych pożarem i wybuchem (na przykład w rafineriach) i stanowią istotne ogniwo w łańcuchu uziemienia (rękawice – odzież ochronna – obuwie – ziemia). W odniesieniu do właściwości elektrostatycznych często rozpatruje się wyładowania elektrostatyczne (“electrostatic discharge”, w skrócie “ESD”) w dziedzinie ochrony produktu. Rękawice ochronne testowane zgodnie z normą DIN EN 16350:2014 mogą być używane do wszystkich zastosowań ochrony produktów ESD.